Insulinooporność
Zadbaj o siebie już dziś, zanim insulinooporność przejmie kontrolę
Insulinooporność to stan, który może prowadzić do poważnych chorób, takich jak cukrzyca, choroby serca czy niepłodność. Dzięki odpowiedniej diagnostyce i leczeniu, masz szansę przywrócić równowagę w organizmie i poprawić jakość swojego życia.
Leczenie Insulinooporności
Insulinooporność – ukryty wróg Twojego zdrowia
Insulinooporność to stan, w którym komórki Twojego ciała stają się mniej wrażliwe na insulinę – hormon odpowiedzialny za regulację poziomu cukru we krwi. Pomimo prawidłowego lub nawet podwyższonego poziomu insuliny, glukoza nie jest właściwie wykorzystywana przez organizm. W odpowiedzi trzustka zaczyna produkować więcej insuliny, co może prowadzić do jej nadmiaru we krwi i szeregu powikłań, w tym nadwagi, a nawet cukrzycy typu 2.
Jeśli nie zostanie wcześnie wykryta, insulinooporność może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak zespół policystycznych jajników (PCOS), miażdżyca, czy niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby. Dlatego tak ważne jest, aby zdiagnozować ten stan jak najwcześniej i podjąć działania, które przywrócą równowagę w Twoim organizmie.
Przebieg leczenia
Pytania do specjalistów
Dr n. med. Grzegorz Sokołowski
Pytania do specjalistów
Niektóre leki mogą być przeciwwskazane w czasie ciąży lub w przypadku chorób nerek. Przed rozpoczęciem leczenia zawsze należy skonsultować się z lekarzem, który oceni, czy terapia farmakologiczna jest dla Ciebie bezpieczna.
Podstawą diagnostyki insulinooporności są badania krwi, w tym poziom glukozy i insuliny na czczo oraz wskaźnik HOMA-IR. Dodatkowo lekarz może zlecić doustny test tolerancji glukozy (OGTT).
Rozpocznij od stopniowego wprowadzania zmian w diecie i codziennej aktywności fizycznej. Skonsultuj się z dietetykiem, który pomoże Ci opracować plan żywieniowy dostosowany do Twoich potrzeb. Warto również zaplanować regularne spacery lub inne formy lekkiej aktywności fizycznej.
Po rozpoczęciu leczenia ważne jest regularne monitorowanie poziomu glukozy i insuliny we krwi. Dodatkowo należy kontynuować zdrową dietę i aktywność fizyczną oraz unikać czynników stresowych, które mogą wpływać na przebieg terapii.